طراحی بیوراکتور مناسب جهت بکارگیری آنزیم رافیناز

وجود رافینوز در ملاس چغندرقند مشکلات زیادی را برای تبلور ساکاروز بوجود می آورد. برای حذف این قند روشهای مختلفی وجود دارد که در این پژوهش استفاده از یک بیوراکتور تثبیت آنزیمی برای حذف رافینوز مورد توجه قرار گرفت . ابتدا سینتیک آنزیم آلفاگالاکتوزیداز، انواع بیوراکتور، اثر انتقال جرم در راکتور مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از اطلاعات بدست آمده آزمایشات مربوطه انجام شد. پارامترهای سینتیکی (دما و ph) بوسیله آزمایشات مختلف اندازه گیری گردید که نشان داد آنزیم در دمای 500c و ph 5 بالاترین فعالیت را دارا می باشد. سپس اثر ممانعت محصول بر روی فعالیت آنزیم اندازه گیری شد که نتایج بدست آمده حاکی از ممانعت محصول بر روی فعالیت آنزیم است . پس از بدست آوردن نحوه تاثیر پارامترهای سینتیکی پارامترهای مربوط به راکتور از قبیل اثر مقاومت انتقال جرم، دور همزن، مقدار پلت لازم برای تبدیل سوبسترا مورد نظر قرار گرفت . با مطالعه اثر دورشیکر بر روی فعالیت و با توجه به نتایج بدست آمده (منحنی دارای یک نقطه ماکزیمم در ) اثر انتقال جرم و تنش بر روی سرعت واکنش مشاهده گردید. با توجه به این مطلب دو نوع الگوی همخوردگی شعاعی و محوری مورد توجه قرار گرفت که بر این اساس پروانه های توربینی (1 توربینی دیسک دار disk flat-blade turbine) (2، pitched-blade turbine (3 و curved-blade turbine (4 طراحی و ساخته گردید. این پروانه ها در دورهای مختلفی مورد آزمایش قرار گرفت که نتایج بدست آمده نشان از راندمان بالای پروانه 4 در دور 400rpm نسبت به دیگر انواع پروانه ها داشت . دیگر فاکتور اندازه گیری شده بریکس ملاسی که باید از راکتور عبور داده شود بود که نتایج بدست آمده حاکی از افزایش فعالیت آنزیم در بریکس 30 نسبت به دیگر بریکس های ملاس دارد. در انتها مقدار پلت لازم برای حذف 80 درصد سوبسترای 1 درصد با دبی 100ml مورد توجه قرار گرفت که نتایج بدست آمده مقدار 30 گرم پلت را پیشنهاد می کند.